وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
غم کهنۀ در گلویم حسین است
دم و بازدم، های و هویم حسین است
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
در تیررس است، گرچه از ما دور است
این مشت فقط منتظر دستور است
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد