وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
سرباز نه، این برادران سردارند
پس این شهدا هنوز لشکر دارند
با بستن سربند تو آرام شدند
در جادۀ عشق، خوشسرانجام شدند
زرد اﺳﺖ بهار ﺑﺸﺮ از ﺑﺎد ﺧﺰانی
ﭘﯿﺪاﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮن ﻣﯽﺧﻮرد اﯾﻦ ﺑﺎغ، نهانی
هی چشم به فردای زمین میدوزی
افتاد سرت به پای این پیروزی