زخم ارثیست که در سینۀ ایرانیهاست
کشورم پر شده از داغ سلیمانیهاست
بحث روز است صحبت از غم تو
سرخ مانده هنوز پرچم تو
کو خیمۀ تو؟ پلاک تو؟ کو تَنِ تو؟
کو سیمای خدایی و روشنِ تو؟
بر مزاری نشست و پیدا شد
حس پنهان مادر و فرزند
تا کی دل من چشم به در داشته باشد؟
ای کاش کسی از تو خبر داشته باشد