گفتند به من که از سفر میآیی
من منتظرم، بگو اگر میآیی
ای خوشا در راه اقیانوس طوفانی شویم
در طواف روی جانان غرق حیرانی شویم
کوچههامان پر از سیاهی بود
شهر را از عزا درآوردند
کو خیمۀ تو؟ پلاک تو؟ کو تَنِ تو؟
کو سیمای خدایی و روشنِ تو؟
وضو گرفتهام از بهت ماجرا بنویسم
قلم به خون زدهام تا كه از منا بنویسم
تا کی دل من چشم به در داشته باشد؟
ای کاش کسی از تو خبر داشته باشد
حی علی الفلاح که گل کرده بعثتش
باید نماز بست نمازی به قامتش