شنیدم از لب باد صبا حسین حسین
نوای ما، دم ما، شور ما، حسین حسین
ببین که با غم و اندوه بعد رفتن تو
میان معرکه ماییم و راه روشن تو
حسود حُسن تو برگ گل است، شبنم هم
اسیر عصمت تو آسیهست، مریم هم
مگر نه اینکه همان طفل غزه طفل من است
چرا سکوت کنم سینهام پر از سخن است