با آنکه دلم شکستۀ رنج و غم است
در راه زیارت تو، ثابتقدم است
اوقات شریف ما به تکرار گذشت
مانند همیشه کار از کار گذشت
چه رنجها که به پیشانی تو دیده نشد
که غم برای کسی جز تو آفریده نشد
جاده در پیش بود و بیوقفه
سوی تقدیر خویش میرفتیم
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من