مادر موسی، چو موسی را به نیل
در فکند، از گفتۀ ربَّ جلیل
گه احرام، روز عید قربان
سخن میگفت با خود کعبه، زینسان
هرکه با پاکدلان، صبح و مسایی دارد
دلش از پرتو اسرار، صفایی دارد
تا آسمانت را کمی در بر بگیرد
یک شهر باید عشق را از سر بگیرد
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست
پیرمردی، مفلس و برگشتهبخت
روزگاری داشت ناهموار و سخت
آنسو نگران، نگاه پیغمبر بود
خورشید، رسول آه پیغمبر بود
ای که عمریست راه پیمایی
به سوی دیده هم ز دل راهیست