از کشتهاش هم بترسید، این مرد پایان ندارد
مُلکی که او دارد امروز، حتی سلیمان ندارد
ای در منای عشق خدا جانفدا حسین
در پیکر مبارزه خون خدا حسین
چو بر گاه عزّت نشستی امیرا
رأیت نعیماً و مُلکاً کبیرا
گرچه تا غارت این باغ نماندهست بسی
بوی گل میرسد از خیمۀ خاموش کسی
تو را در کجا، در کجا دیده بودم؟
تو را شاید آن دورها دیده بودم...
میخواست که او برهنهپا برگردد
شرمنده، شکسته، بیصدا برگردد