تيغيم که در فراز، رعبانگيزيم
هنگام فرود، خون دشمن ريزيم
یک عمر شهید بود و، دل باخته بود
بر دشمن و نفس خویشتن تاخته بود
هر غنچه به باغ سوگوار تو شدهست
هر لاله به دشت داغدار تو شدهست
کی غیرت مردانۀ ما بگذارد
دشمن به حریم خانه پا بگذارد؟
تن فرزند بهر مادر آمد
اگر او رفت با پا، با سر آمد
پیکار علیه ظالمان پیشهٔ ماست
جان در ره دوست دادن اندیشهٔ ماست