با اینکه دم از خطبه و تفسیر زدی
در لشکر ابن سعد شمشیر زدی
در وسعت شب سپیدهای آه کشید
خورشید به خون تپیدهای آه کشید
انگار پی نان و نوایید شما
چون مردم کوفه بیوفایید شما
به یاری تو به میدان کارزار نیاید
جماعتی که به رزق حلال، بار نیاید
هوا پر شد از عطر نام حسین
به قربان عطر پراکندهاش
چنان اسفند میسوزد به صحرا ریگها فردا
چه خواهد شد مگر در سرزمین کربلا فردا