سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است
سحر در حسرت دیدار تو چون ماه خواهد رفت
غروب جمعهای در ازدحام آه خواهد رفت
تیر نگذاشت که یک جمله به آخر برسد
هیچکس حدس نمیزد که چنین سر برسد
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری
قد قامت تو کلام عاشورا بود
آمیخته با قیام عاشورا بود
هرگز نگذاشت تا ابد شب باشد
او ماند که در کنار زینب باشد
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست