عطر بهار از سر کوه و کمر گذشت
پروانهوار آمد و پروانهتر گذشت
دنیا چه کرد با غزل عاشقانهات
حال و هوای مرثیه دارد، ترانهات
عشق تو در تمامی عالم زبانزد است
بیعشق، حال و روز زمین و زمان بد است
گفتند از شراب تو میخانهها به هم
خُمها به وقت خوردن پیمانهها به هم