چون آسمان کند کمر کینه استوار
کشتی نوح بشکند از موجۀ بحار
امشب شکوه عشق جهانگیر میشود
روح لطیف عاطفه تصویر میشود
چه رازی از دل پاکت شنیدند؟
درون روح بیتابت چه دیدند؟
با کلامُ اللهِ ناطق همکلام!
ای سکینه! بر کراماتت سلام!
مرد خرمافروش در زندان، راوی سرنوشت مختار است
حرفهایی شنیدنی دارد، سخنانش کلید اسرار است
کربلا را میسرود اینبار روی نیزهها
با دو صد ایهام معنیدار، روی نیزهها
ای مرهم زخم دل و غمخوار پدر!
هم غمخور مادری و هم یار پدر
طبع و سخن و لوح و قلم گشته گهربار
در مدح گل باغ علی، میثم تمار
جاری استغاثهها ای اشک!
وقت بر گونهها رها شدن است
ماهی که یادگار ز پنج آفتاب بود
بر چهرهاش ز عصمت و عفت نقاب بود
سلام ما به حسین و سفیر عطشانش
که در اطاعت جانان، گذشت از جانش
چون نخل، در ایستادگی، خفتن توست
دل مشتری شیوۀ دُرّ سفتن توست
ماه مولا شد حدیث طیر را با ما بخوان
در ولایش آشنا و غیر را با ما بخوان
سلام فاطمه، ای جلوۀ شکیبایی
که نور حُسن تو جان میدهد به زیبایی