نشان در بینشانیهاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
ای مشعل دانش از تو روشن
وی باغ صداقت از تو گلشن
اذانی تازه کرده در سرم حسّ ترنم را
ندای ربّنا را، اشک در حال تبسم را
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
نشسته سایهای از آفتاب بر رویش
به روی شانهٔ طوفان رهاست گیسویش