ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دلسوختۀ آتش آهش باشیم
پروندۀ جرم مستند را چه کنم؟
شرمندگی الی الابد را چه کنم؟
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خونآلوده
در شور و شر حجاز تنهاست علی
در نیمهشبِ نماز تنهاست علی
آن جانِ جهانِ جود برمیگردد
ـ بر اجدادش درود ـ برمیگردد
هنوز گریه بر این جویبار کافی نیست
ببار، ابر بهاری، ببار! کافی نیست
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق میکند آخر، که چند سالش بود