خاکیان را از فلک، امید آسایش خطاست
آسمان با این جلالت، گوی چوگان قضاست
چون آسمان کند کمر کینه استوار
کشتی نوح بشکند از موجۀ بحار
اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
«بشنو از نی چون حکایت میکند»
شیعه را در خون روایت میکند
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق میکند آخر، که چند سالش بود