هر زمانی که شهیدی به وطن میآید
گل پرپر شده در خاطر من میآید
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
بردهست تا دیار گرفتارها مرا
جنّت نشانی از حرم توست یا حسن
فردوس سائل کرم توست یا حسن
چشمهایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
کوه عصیان به سر دوش کشیدم افسوس
لذت ترک گنه را نچشیدم افسوس
ای شیرخدا و اسد احمد مختار
در بدر و احد لشکر حق را سر و سردار
از غربتت اگرچه سخنهاست یا علی
دنیا دگر بدون تو تنهاست یا علی