محکوم شد زمین به پیمبر نداشتن
مجبور شد به سورۀ کوثر نداشتن
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است