روز، روز نیزه و شمشیر بود
ظهر داغ خون و تیغ و تیر بود
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
بردهست تا دیار گرفتارها مرا
دلم تنهاست، ماتم دارم امشب
دلی سرشار از غم دارم امشب
حرف تو به شعر ناب پهلو زده است
آرامش تو به آب پهلو زده است
همّت ای جان که دل از بند هوا بگشاییم
بال و پر سوی سعادت چو هما بگشاییم