رسیدی و پر و بال فرشتهها وا شد
شب از کرانۀ هستی گذشت و فردا شد
آن روز، گدازۀ دلم را دیدم
خاکستر تازۀ دلم را دیدم
انبوه تاول بر تنت سر باز کرده
این هم نشان دیگری از سرفرازیست
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
سر تا به قدم آینۀ حسن خدایی
کارش ز همه خلق جهان عقدهگشایی
افتاده بود در دل صحرا برادرش
مانند کوه، یکه و تنها، برادرش
ای همه جا یار رسولِ خدا
محرم اسرار رسولِ خدا
میرسم خسته میرسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم