ای لحظهبهلحظه در تماشای همه
دیروزی و امروزی و فردای همه
ای کاش مرا گلایه از بخت نبود
یک لحظه خیالم از خودم تخت نبود
عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
مادر موسی، چو موسی را به نیل
در فکند، از گفتۀ ربَّ جلیل
گه احرام، روز عید قربان
سخن میگفت با خود کعبه، زینسان
هرکه با پاکدلان، صبح و مسایی دارد
دلش از پرتو اسرار، صفایی دارد
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
این آفتاب مشرقی بیکسوف را
ای ماه! سجده آر و بسوزان خسوف را
چشم همه چشمههای جوشان به خداست
باران، اثر نگاه دهقان به خداست
پیرمردی، مفلس و برگشتهبخت
روزگاری داشت ناهموار و سخت
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم
ای که عمریست راه پیمایی
به سوی دیده هم ز دل راهیست