پا گرفته در دلم، آتشی پنهان شده
بند بندم آتش و سینه آتشدان شده
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
بردهست تا دیار گرفتارها مرا
گفتم به گل عارض تو کار ندارد؛
دیدم که حیایی شررِ نار ندارد
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است