با دیدن تو به اشتباه افتادند
آنها که سوی فرات راه افتادند
باز این چه شورش است، مگر محشر آمده
خورشید سر برهنه به صحرا در آمده
هرچند ز غربتت گزند آمده بود
زخمت به روانِ دردمند آمده بود
بر لب آبم و از داغ لبت میمیرم
هر دم از غصهٔ جانسوز تو آتش گیرم
لحظهٔ سخت امتحان شده بود
چقَدَر خوب امتحان دادی