خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
ای خنجرِ آب دیده، ما تشنۀ کارزاریم
لببسته زخمیم اما در خنده، خونگریه داریم
آدم در این کرانه دلش جای دیگریست
این خاک، کربلای معلای دیگریست
دمید گرد و غبار سپاهیان سحر
گرفت قلعۀ شب را طلیعۀ لشکر
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است