آن روز با لبخند تا خورشید رفتی
امروز با لبخند برگشتی برادر
پروندۀ جرم مستند را چه کنم؟
شرمندگی الی الابد را چه کنم؟
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بیحساب پیدا شد
در شور و شر حجاز تنهاست علی
در نیمهشبِ نماز تنهاست علی
آن جانِ جهانِ جود برمیگردد
ـ بر اجدادش درود ـ برمیگردد
مدینه حسینت کجا میرود؟
اگر میرود، شب چرا میرود؟
گفتم سر آن شانه گذارم سر خود را
پنهان کنم از چشم تو چشم تر خود را
پرنده کوچ نکردهست زیر باران است
اگرچه سنگ ببارد وگرچه طوفان است
شب، شبِ اشک و تماشاست اگر بگذارند
لحظهها با تو چه زیباست اگر بگذارند
باران ندارد ابرهای آسمانش
باران نه اما چشمهای مهربانش...