ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
غم داغ تو را با هیچکس دیگر نخواهم گفت
برایت روضه میخوانم ولی از سر نخواهم گفت
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
این چه خروشیست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است