ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
بر شانۀ یارش بگذارد سر را
بردارد اگر او قدمی دیگر را
ای بستۀ تن! تدارک رفتن کن
تاریک نمان، چشم و دلی روشن کن
انگار پی نان و نوایید شما
چون مردم کوفه بیوفایید شما
پیشانیات
از میان دیوار میدرخشد
حُر باش و ادب به زادۀ زهرا کن
خود را چو زهیر، با حیا احیا کن
به گونۀ ماه
نامت زبانزد آسمانها بود
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
گرفته درد ز چشمم دوباره خواب گران را
مرور میکنم امشب غم تمام جهان را