دی بود و درد بود و زمستان ادامه داشت
آن سوی پنجره تب طوفان ادامه داشت
همسایه! غم دوباره شده میهمانتان؟
پوشیدهاند رخت عزا دخترانتان
افقهای باز و کرانهای تازه
زمینهای نو، آسمانهای تازه
با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
عشق بیپرواست، بسم الله الرحمن الرحیم
هرکسی با ماست، بسم الله الرحمن الرحیم
سر و پای برهنه میبرند آن پیر عاشق را
که بر دوشش نهاده پرچم سوگ شقایق را
«بشنو از نی چون حکایت میکند»
شیعه را در خون روایت میکند
در مطلع شعر تو نچرخانده زبان را
لطف تو گرفت از من بیچاره امان را