بوی بهشت میوزد از کربلای تو
ای کشتهای که جان دو عالم فدای تو
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
توفان خون ز چشم جهان جوش میزند
بر چرخ، نخل ماتمیان دوش میزند!
ای خوشهای ز خرمن فیضت تمام علم!
با منطق تو اوج گرفته مقام علم
دلتنگی همیشۀ بابا علی علی!
سردارِ لشکر من تنها علی علی!
ای ماه آسمانی ماه خدا حسن!
خورشید، مستمند تو از ابتدا حسن!