خورشید، گرمِ دلبری از روی نیزهها
لبخند میزند سَری از روی نیزهها
تویی که نام تو در صدر سربلندان است
هنوز بر سر نی چهرۀ تو خندان است
به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همانقدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است
نتوان گفت که این قافله وا میماند
خسته و خُفته از این خیل جدا میماند
من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم