هر زمانی که شهیدی به وطن میآید
گل پرپر شده در خاطر من میآید
گفتم به گل عارض تو کار ندارد؛
دیدم که حیایی شررِ نار ندارد
تا داشتهام فقط تو را داشتهام
با نام تو قد و قامت افراشتهام
آبی برای رفع عطش، در گلو نریخت
جان داد تشنهکام و به خاک آبرو نریخت