یاد تو گرفته قلبها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
روز، روز نیزه و شمشیر بود
ظهر داغ خون و تیغ و تیر بود
خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را
که شیرینتر کند در لحظههای تشنه کامت را
آبی برای رفع عطش، در گلو نریخت
جان داد تشنهکام و به خاک آبرو نریخت