رسیده از سفر عشق، نوبر آورده
تبرکی دو سه خط شعر بیسر آورده
باز جنگی نابرابر در برابر داشتند
دست امّا از سر چادر مگر برداشتند؟
یکایک سر شکست آن روز اما عهد و پیمان نه
غم دین بود در اندیشۀ مردم، غم نان نه
عمریست بیقرار، به سر میبریم ما
بر این قرار تا نفس آخریم ما
بال پرواز گشایید که پرها باقیست
بعد از این، باز سفر، باز سفرها باقیست
ما همه از تبار سلمانیم
با علی ماندهایم و میمانیم