خدا این بار میخواهد سپاهش خار و خس باشد
برای خواری دشمن همین بایست بس باشد
باز جنگی نابرابر در برابر داشتند
دست امّا از سر چادر مگر برداشتند؟
سالی گذشت، باز نیامد وَ عید شد
گیسوی مادر از غم بابا سپید شد
تو همچون غنچههای چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی