ما خواندهایم قصۀ مردان ایل را
نامآورانِ شیردلِ بیبدیل را
این روزها میان شهیدان چه همهمهست
این انقلاب ادامۀ فریاد فاطمهست
«دیروز» در تصرّف تشویش مانده بود
قومی که در محاصرۀ خویش مانده بود
مرا هر قدر ذوق رفتن و پرواز شاعر کرد
تو را اندیشهات مانای تاریخ معاصر کرد
پیش از تو آب معنی دریا شدن نداشت
شب مانده بود و جرأت فردا شدن نداشت