باز جنگی نابرابر در برابر داشتند
دست امّا از سر چادر مگر برداشتند؟
میخواستم بیای با گلای انار
برات کوچهها رو چراغون کنم
مهمون از راه اومده شهر شده آماده
بازم امشب تو حرم غلغله و فریاده
دوباره سرخه تموم دفترم
داره خون از چشای قلم میاد
حق میشود انکار و من انگار نه انگار
منصور سرِ دار و من انگار نه انگار
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست
بگذار و بگذر این همه گفت و شنود را
کی میکنیم ریشهٔ آل سعود را؟
وضو گرفتهام از بهت ماجرا بنویسم
قلم به خون زدهام تا كه از منا بنویسم
با شمایم ای شمایان بشکهٔ دشداشهپوش
با وقاحت روی فرش نفت و خون میایستید
گر زن به حجاب خویش مستور شود
از دیدۀ آلوده و بد دور شود