ای قدر تو بر مردم دنیا پنهان
چون گوهر در سینۀ دریا پنهان
چه سِرّیست؟ چه رازیست؟
چه راز و چه نیازیست؟
جابر! این خاکی که عطرش، از تو زائر ساخته
آسمانها را در این ایوان، مجاور ساخته
دو گنبد کوچک، دو حرم را دیدم
دو دُرِّ یتیم همقَسَم را دیدم
دشت
گامهای جابر و عطیّه را