خاک باران خورده

ای جذبهٔ ذی‌الحجه و شور رمضانم
در شادی شعبان تو غرق است جهانم

سیدمحمدجواد شرافت

عید فطر

غزل

اوصاف تو از ابتدا تا انتها نور
آیینه‌ای، آیینه‌ای سر تا به پا نور

سیدمحمدجواد شرافت

امام علی علیه‌السلام

غزل

ای که بر روشنای چهرهٔ خود نور پیغمبر سحر داری
نوری از آفتاب روشن‌تر رویی از ماه خوب‌تر داری

سیدمحمدجواد شرافت

حضرت علی اکبر علیه‌السلام

غزل

جاری‌ست در زلالی این دشت آسمان
با این حساب سهم زمین «هشت آسمان»

سیدمحمدجواد شرافت

دفاع مقدس

غزل

ای شکوهت فراتر از باور
ای مقامت فراتر از ادراک

سیدمحمدجواد شرافت

حضرت فاطمه علیهاالسلام

چارپاره

از خاک می‌روم که از آیینه‌ها شوم
ها می‌روم از این منِ خاکی جدا شوم

سیدمحمدجواد شرافت

شعر توحیدی

غزل

اگرچه زود؛ می‌آید، اگرچه دیر؛ می‌آید
سوار سبزپوش ما به هر تقدیر می‌آید

سیدمحمدجواد شرافت

امام عصر علیه‌السلام

غزل

جاری استغاثه‌ها ای اشک!
وقت بر گونه‌ها رها شدن است

سیدمحمدجواد شرافت

شعر پایداری

غزل

دنیا شنید آه نیستانی تو را
بر نیزه دید آینه‌گردانی تو را

سیدمحمدجواد شرافت

امام حسین علیه‌السلام

غزل

در سرخی غروب نشسته سپیده‌‌ات
جان بر لبم ز عمر به پایان رسیده‌ات

سیدمحمدجواد شرافت

حضرت قاسم علیه‌السلام

غزل

رفتی و با غم همسفر ماندم در این راه
گاه از غریبی سوختم گاه از یتیمی

سیدمحمدجواد شرافت

حضرت رقیه علیهاالسلام

چارپاره

با زمزمی به وسعت چشم تر آمدم
تا محضر زلال‌ترین کوثر آمدم

سیدمحمدجواد شرافت

امام رضا علیه‌السلام

ترکیب‌بند

ای سورۀ نامت، تفسیر أعطینا
زهراترین زینب، زینب‌ترین زهرا

سیدمحمدجواد شرافت

حضرت معصومه علیهاالسلام

غزل

پرپر شدید، باغ در این غم عزا گرفت
پرپر شدید و باز دل غنچه‌ها گرفت

سیدمحمدجواد شرافت

عالِم مجاهد

غزل

ای آفتابی که زمین شد مدفن تو
هفت آسمان راه است تا فهمیدن تو

سیدمحمدجواد شرافت

امام خمینی قدس‌سره

غزل

نَمی از چشم‌های توست چشمه، رود، دریا هم
کمی از ردّ پای توست جنگل، کوه، صحرا هم

سیدمحمدجواد شرافت

امام عصر علیه‌السلام

غزل

دنیای با حضور تو دنیای دیگری‌ست
روز طلوع سبز تو فردای دیگری‌ست

سیدمحمدجواد شرافت

امام عصر علیه‌السلام

غزل

ای لهجه‌ات ز نغمۀ باران فصیح‌تر
لبخندت از تبسم گل‌ها ملیح‌تر

سیدمحمدجواد شرافت

پیامبر اعظم صلوات‌الله‌علیه‌وآله

ترکیب‌بند

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

گرفتارم گرفتارم اباالفضل
گره افتاده بر کارم اباالفضل

سیدمحمدجواد شرافت

هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک
گَرَم تو دوستی از دشمنان ندارم باک

حافظ شیرازی

مصحف نوری و در واژه و معنا تازه
وحی آیات تو هر لحظه و هرجا تازه

سیدمحمدجواد شرافت

مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت ‌
دیوانۀ عشق تو سر از پا نشناخت

ابوسعید ابوالخیر

به صحرا بنگرم، صحرا تو بینم
به دریا بنگرم،‌ دریا تو بینم

بابا طاهر همدانی

آمد عروس حجلۀ خورشید در شهود
در کوچه‌ای نشست که سر منزل تو بود

غلامرضا شکوهی

خاک باران خورده

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

گرفتارم گرفتارم اباالفضل گره افتاده بر کارم اباالفضل

هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک گَرَم تو دوستی از دشمنان ندارم باک

مصحف نوری و در واژه و معنا تازه وحی آیات تو هر لحظه و هرجا تازه

مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت ‌ دیوانۀ عشق تو سر از پا نشناخت

به صحرا بنگرم، صحرا تو بینم به دریا بنگرم،‌ دریا تو بینم

آمد عروس حجلۀ خورشید در شهود در کوچه‌ای نشست که سر منزل تو بود

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

گرفتارم گرفتارم اباالفضل
گره افتاده بر کارم اباالفضل

هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک
گَرَم تو دوستی از دشمنان ندارم باک

مصحف نوری و در واژه و معنا تازه
وحی آیات تو هر لحظه و هرجا تازه

مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت ‌
دیوانۀ عشق تو سر از پا نشناخت

به صحرا بنگرم، صحرا تو بینم
به دریا بنگرم،‌ دریا تو بینم

آمد عروس حجلۀ خورشید در شهود
در کوچه‌ای نشست که سر منزل تو بود