هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد
این روزها چقدر شبیه ابوذرند
با سالهای غربت مولا برادرند
گل بر من و جوانى من گریه مىکند
بلبل به همزبانى من گریه مىکند
کسی که دیگر خود خدا هم، نیافریند مثال او را
چو من حقیری کجا تواند، بیان نماید خصال او را