نشستهام به رواقی به گوشۀ حرمش
رها رهای رها زیر آبشار غمش
چکیدۀ گل رخسار مصطفی زهراست
عصارۀ نفحات خوش خدا زهراست
تا داشتهام فقط تو را داشتهام
با نام تو قد و قامت افراشتهام
قد قامت تو کلام عاشورا بود
آمیخته با قیام عاشورا بود
هرچند حال و روز زمین و زمان بَد است
یک قطعه از بهشت در آغوش مشهد است