گر بر سر نفس خود امیری، مردی
ور بر دگری نکته نگیری، مردی
دنیا به دور شهر تو دیوار بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است
عاشقان را سر شوريده به پيكر عجب است
دادن سر نه عجب، داشتن سر عجب است!
رفتم من و، هوای تو از سر نمیرود
داغ غمت ز سینهٔ خواهر نمیرود