تو را کشتند آنها که کلامت را نفهمیدند
خودت سیرابشان کردی مرامت را نفهمیدند
سر و پای برهنه میبرند آن پیر عاشق را
که بر دوشش نهاده پرچم سوگ شقایق را
ندیدم چون محبتهای مادر
فدای شأن بیهمتای مادر
چشمان تو دروازۀ راز سحر است
پیشانیات آه، جانماز سحر است