آن شب که سعدی در گلستان گریه میکرد
آن شب که حافظ هم غزلخوان گریه میکرد
گسترده شد در این ولایت خوان هفتم
روزی ایران میرسد از مشهد و قم
در آیههای نور، مستور است زهرا
نورٌ علی نورٌ علی نور است زهرا
کی صبر چشمان صبورت سر میآید؟
کی از پس لبخندت این غم برمیآید؟