خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را
که شیرینتر کند در لحظههای تشنه کامت را
قد برافرازید! یک عالم شقاوت پیش روست
پرده بردارید! صد آیینه حیرت پیش روست
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
وقتی عدو به روی تو شمشیر میکشد
از درد تو تمام تنم تیر میکشد