خونت سبب وحدت و آگاهی شد
این خون جریان ساخت، جهان راهی شد
بحث روز است صحبت از غم تو
سرخ مانده هنوز پرچم تو
علی زره که بپوشد، همینکه راه بیفتد
عجیب نیست که دشمن به اشتباه بیفتد
اجازه هست کنار حرم قدم بزنم
برای شعر سرودن کمی قلم بزنم
دیدی که چگونه من شهید تو شدم
هنگام نماز، رو سفید تو شدم
تا آسمانت را کمی در بر بگیرد
یک شهر باید عشق را از سر بگیرد
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست
«دیروز» در تصرّف تشویش مانده بود
قومی که در محاصرۀ خویش مانده بود