تماشا کن تکان شانهها را
حکایت کن غم پروانهها را
آوای نسیم و باد و باران
آهنگ قشنگ آبشاران
سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است
کاش تا لحظۀ مردن به دلم غم باشد
محفل اشک برای تو فراهم باشد
لالۀ سرخی و از خون خودت، تر شدهای
بیسبب نیست که اینگونه معطر شدهای
تا در حریم امن ولا پا گذاشتهست
پا جای پای حضرت زهرا گذاشتهست
چشمان تو دروازۀ راز سحر است
پیشانیات آه، جانماز سحر است
در سینه اگرچه التهابی داری
برخیز برو! که بخت نابی داری
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری