شب به شب ماه به یاد لب عطشان حسین
میکشد آه به یاد لب عطشان حسین
برخیز سحر ناله و آهی میکن
استغفاری ز هر گناهی میکن
تا نیست نگردی، رهِ هستت ندهند
این مرتبه با همتِ پستت ندهند
حاجی به طواف کعبه اندر تک و پوست
وَز سعی و طواف هرچه کردهست، نکوست
«بشنو از نی چون حکایت میکند»
شیعه را در خون روایت میکند
نور فلک از جبین تابندۀ اوست
سرداریِ کائنات زیبندۀ اوست
اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب
شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب
الهی الهی، به حقّ پیمبر
الهی الهی، به ساقی کوثر
بىسر و سامان توام يا حسين
دست به دامان توام يا حسين
این آستان كه هست فلك سایهافكنش
خورشید شبنمیست به گلبرگ گلشنش