جان داد که در امان ببیند ما را
خالی کند از یزیدیان دنیا را
حرمت خاک بهشت است، تماشا دارد
جلوۀ روشنی از عالم بالا دارد
در حجم قنوتها دعا تعطیل است
یاد از تو - غریب آشنا! - تعطیل است
وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
برخیز سحر ناله و آهی میکن
استغفاری ز هر گناهی میکن
تا نیست نگردی، رهِ هستت ندهند
این مرتبه با همتِ پستت ندهند
حاجی به طواف کعبه اندر تک و پوست
وَز سعی و طواف هرچه کردهست، نکوست
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
نور فلک از جبین تابندۀ اوست
سرداریِ کائنات زیبندۀ اوست
اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب
شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب
الهی الهی، به حقّ پیمبر
الهی الهی، به ساقی کوثر
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد
این آستان كه هست فلك سایهافكنش
خورشید شبنمیست به گلبرگ گلشنش