امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
چه رنجها که به پیشانی تو دیده نشد
که غم برای کسی جز تو آفریده نشد
اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب
شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب
این آستان كه هست فلك سایهافكنش
خورشید شبنمیست به گلبرگ گلشنش