او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
خورشید، گرمِ دلبری از روی نیزهها
لبخند میزند سَری از روی نیزهها
اگر چه خانه پر از عکس و نام و نامۀ توست
غریب شهری و زخمت شناسنامۀ توست
وقتی كه شكستهدل دعا میكردی
سجادۀ سبز شكر، وا میكردی
روشنتر از تمام جهان، آسمان تو
باغ ستارههاست مگر آستان تو؟